ลุงสมบัติ
ตอนนั้นคุณอาร์มกลับจากกรุงเทพกลับบ้านที่จังหวัดเพชรบุรี แล้วก็มีอาการป่วยขึ้นมาก คุณอาร์มก็นอนพักอยู่ที่บ้าน 2-3 วันแต่ก็ยังไม่ดีขึ้น จนต้องไปโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ซึ่งโรงพยาบาลแห่งนี้ พี่ชายของคุณอาร์มทำงานเป็นบุรุษพยาบาลอยู่ที่นี่ด้วย พอไปตรวจอาการกับหมอก็ปรากฎว่าเป็นไข้เลือดออก คุณอาร์มก็ต้องนอนที่โรงพยาบาล ห้องที่คุณอาร์มนั้นพักจะเป็นห้องรวม ในวันสองวันแรกนั้นคุณอาร์มนั้นป่วยหนัก และไม่รู้สึกตัว จนถึงวันที่ 3 คุณอาร์มก็รู้สึกตัวและมีอาการดีขึ้น คุณอาร์มก็ลุกขึ้นนั่ง เพราะนอนมาตั้งแต่วันแรก พอลุกขึ้นนั่งก็มองไปรอบๆห้องพักรวม เตียงที่คุณอาร์มอยู่นั้นจะเป็นเตียงที่ 2 ด้านซ๊ายมือจะเป็นเตียงที่ 1 ซึ่งมีคนลุงท่านนึงนอนพักอยู่ ถัดมาเตียง 2 เป็นเตียงคุณอาร์มถัดไปขวามือ ก็เป็นเตียง 3 ก็มีลุงท่านนึงนอนอยู่ และอีกเตียงนึง คือเตียงที่อยู่ตรงข้ามกับคุณอาร์ม ที่นอนเอาเท้าชนกัน ทั้งหมดในห้องรวมนั้น มีคนพักอยู่ 4 เตียงจาก 10 กว่าเตียง ลุงที่อยู่ซ๊ายมืออาการไม่หนัก ลุงที่อยู่ขวามือแกป่วย แต่ลุงที่อยู่ตรงข้ามเหมือนจะประสบอุบัติเหตุร้ายแรงพอสมควร อาการถือว่าหนักเลยทีเดียว
ตัวคุณอาร์มนั้นต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลคนเดียว เพราะว่า พี่ชายต้องกลับไปบ้านแฟนที่ราชบุรี เพราะว่าแม่ยายเสีย และในคืนที่คุณอาร์มรู้สึกตัวนั้นคุณอาร์มก็มองซ๊ายมองขวา มองไปเรื่อยๆ ก็เห็นลุงที่อยู่ซ๊ายมือนอนพลิกไปพลิกมาจนแกหันหน้ามาเจอกับคุณอาร์มแล้วก็ยิ้มให้ แล้วก็ทักคุณอาร์มว่า ไอหนุ่ม ได้ข่าวว่า เป็นไข้เลือดออกไม่ใช่หรือ คุณอาร์มก็บอกว่าใช่ครับ ผมเป็นไข้เลือดออกครับ ลุงแกก็ถามต่อว่า แล้วญาติพี่น้องไม่มีเหรอลูก คุณอาร์มก็ตอบว่า ผมมีพี่ชายเป็นบุรุษพยาบาล แต่ว่าเขาไปธุระ ลุงแกก็พูดต่ออีกว่า ดีแล้วหละลูก ดีนะที่มาโรงพยาบาลไว ไข้เลือดออกมันอันตราย พอออกจากโรงพยาบาลก็ทำบุญซะ ถือว่าฟาดเคราะห์ไป ตอนนั้นคุณอาร์มก็สบายใจละ ได้เพื่อนคุย คุณอาร์มก็ถามลุงว่า แล้วลุเป็นไรมา ญาติพี่น้องลุงไม่มาหรอ ลุงก็ตอบว่า ลุงอยู่นี่หลายวันแล้ว แต่ว่ารอดมาได้ ไม่ตายก็บุญโขแล้ว ส่วนญาติพี่น้องเขามาแล้วก็กลับไปแล้ว ระหว่างที่คุยๆอยู่คุณอาร์มก็หันหน้ามองไปทางขวา ก็เห็นลุงเตียง 3 มองจ้องหน้าคุณอาร์มเขม็งเลย คุณอาร์มก็ตกใจ หันไปทีไร ก็เจอลุงเตียง 3 จ้องหน้าอยู่ตลอด จนคุณอาร์มไม่ไหว ก็เลยหันกลับไปถามลุงที่อยู่เตียงด้านซ๊ายว่า ทำไมลุงที่อยู่เตียงขวาถึงจ้องหน้าผมแบบนั้น ลุงแกก็ตอบปนตลกๆว่า ไอหนุ่มหน้าตาดี สงสัยแกจะชอบแหละ ทั้งลุงและคุณอาร์มก็หัวเราะกันไป สรุปคืนนั้นก็นนอนๆหลับไป
แต่พอเที่ยงคืน คุณอาร์มได้ยืนเสียงๆนึง เป็นเสียงกระแอม ประมาณว่า ฮื่มๆ ไอบัติ คุณอาร์มก็มองว่าเป็นเสียงใคร พอมองไปมองมาก็เห็นเป็นลุงที่อยู่ปลายเตียง เพ้อ คำว่า ไอบัติๆ คุณอาร์มก็เลยมองหาตัวช่วย หันไปหาลุงที่อยู่ซ๊ายมือก็เห็นว่าแกมองลุงปลายเตียงอยู่ แล้วก็หันมาสบตาแบบประมาณว่า มันเป็นอะไรของมัน สักพักญาติของลุงปลายเตียงที่อยู่ข้างนอกก็เดินเข้ามาเอาผ้าห่มคลุมให้แล้วพูดว่า พ่อ นอนไปๆ และในคืนนั้นด้วยฤทธิ์ยาคุณอาร์มก็หลับไป
ตื่นเช้ามาหมอและพยาบาล ก็เข้ามาเจาะเลือด ตรวจเกล็ดเลือดเหมือนเดิม หลังจากตรวจเสร็จ คุณอาร์มก็มองไปทางซ๊ายที ขวาที ทางซ๊ายก็เห็นลุงแกนอนพลิกไปพลิกมา ส่วนทางด้านขวานั้นปิดม่านไว้ จนถึงตอนกลางคืน คุณอาร์มก็กำลังเคลิ้มๆจะหลับ คุณอาร์มก็ได้ยินเสียงเหมือนเดิมว่า ไอบัติๆ อยู่ไหนวะเนี่ย ตอนนั้นคุณอาร์มรวมถึงทุกๆคนก็ต้องคิดว่า ไม่อยากให้มีใครมาเสียชีวิตในห้องผู้ป่วยรวม ถ้ามีใครตายไปมันจะอยู่กันไม่ได้ ตอนนั้นคุณอาร์มก็ต้องหาตัวช่วยไปที่ลุงที่อยู่ซ๊ายมือ คุณอาร์มก็หันไปคุยกะแก แกก็บอกว่า ไอหนุ่มดูดิ เหมือนอาการจะหนักนะ ไอหนุ่มเอ้ย เองดูภาพไว้แล้วจำไว้เลยว่า คนเราจะตายเมื่อไรก็ได้นะ ออกจากโรงพยาบาลแล้วเองก็ทำบุญทำทานไว้เยอะๆ คนเรานี่ปุปปับตายกันได้เลย คุณอาร์มก็คุยปรับทุกข์กับลุงไป พอหันไปทางขวาก็เจอลุงคนนั้น นอนจ้องมาที่คุณอาร์ม เหมือนเดิม คืนนั้นคุณอาร์มก็พยายามนอนข่มตาหลับไป
เช้าวันต่อมา พี่ชายของคุณอาร์มก็กลับมาพอดีๆ ก็แวะมาเยี่ยม ก็ถามคุณอาร์มว่า เป็นไงบ้าง ค่อยยังชั่วยัง คุณอาร์มก็บอกว่า ดีขึ้นแล้ว ก็คุยกันไปซักพัก พี่ชายก็ถามว่า อาร์มไม่เหงาหรอ คุณอาร์มก็ตอบกลับไปว่า เหงาสิพี่ แต่อย่างน้อย ก็หันไปคุยกะลุงที่นอนอยู่เตียง 1 บ้าง พี่ชาย ก็บอกว่า โอเคๆ ยังดี ที่มีเพื่อนคุย เอางี้ ถ้าจะออกก็โทรไปหาพี่ละกัน เดี๋ยวพี่มารับ แล้วคุณอาร์มก็ต้องอยู่ที่นี่อีก 2 คน และก็ได้ยินเหมือนเดิมกับลุงปลายเตียงที่เพ้อคำว่า ไอบัติๆ และลุงที่อยู่ขวามือที่ชอบนอนจ้องหน้าคุณอาร์ม ตอนนั้นคุณอาร์มไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว ก็พยายามรักษาตัวให้ไข้ลด กินยาตามที่หมอสั่ง เพื่อที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลให้ไวที่สุด จนมาถึงคืนสุดท้าย นี่หนักเลย ลุงที่อยู่ปลายเตียงก็เพ้อเยอะกว่าเดิมพูดคำว่า เอ้ย ไอบัติ เห็นไอบัติมายืนอยู่ ไอบัติมาแล้ว กูเห็นยืนอยู่ พอหันไปทางขวามือก็เห็นลุงคนเดิมมองจ้องหน้า แต่ก็ยังโชคดีตรงที่ว่า ญาติของลุงปลายเตียงเข้ามาแล้วก็ไปตามหมอมา พอญาติพาหมอมา คุณอาร์มก็ได้มีโอกาสแอบฟังเขาคุยกันว่า อะไรคือไอบัติ
สรุปแล้วเรื่องราวคืน ก่อนที่ลุงแกจะเข้าโรงพยาบาลนั้น ลุงแกกับเพื่อนแกที่ชื่อ ลุงสมบัติ ไปเที่ยงงานโบราณที่จังหวัดเพชรบุรี และที่งานนั้นก็มีแข่งวัวลาน แล้ววันนั้นวัวที่มาแข่งวิ่งวัวลานนั้นหลุดออกไป แล้ว ลุงแกกับลุงสมบัติขับรถมอเตอร์ไซด์มาพอดี ทำให้วัวตัวนั้นมาชนกับรถมอเตอร์ไซด์ที่ลุงและลุงสมบัติขี่มา คนขับอาการโคม่า ส่วนลุงสมบัตินั้นเสียชีวิต
และเช้าวันถัดมา หมอก็อนุญาตให้คุณอาร์มกลับบ้านได้ คุณอาร์มก็เลยโทรไปหาพี่ชาย ให้พี่ชายมาเซ็นรับ และรอรับยา ระหว่างที่คุณอาร์มนั่งรอรับยานั้น ก็ได้ยินเสียงญาติๆของลุงที่อยู่ปลายเตียง นั้นวุ่นวายมาก และพูดตลอดว่าพยาบาลช่วยด้วย หมอช่วยด้วย คุณอาร์มก็เลยเรียนพี่ชายที่เป็นบุรุษพยาบาลไปช่วยดู พี่ชายคุณอาร์มก็หายไปประมาณซัก 1 ชั่วโมง แล้วก็กลับมาบอกคุณอาร์มว่า ลุงที่อยู่ปลายเตียงแกเสียแล้วหวะ แต่ก็ยังโชคดีนะ แกเสียวันที่ออกพอดี ถ้าอยู่ต่อนี่แย่เลยนะ หลังจากรับยาเสร็จคุณอาร์มและพี่ชายก็กำลังจะกลับบ้าน ก่อนกลับคุณอาร์มและพี่ชายก็แวะกินข้าแถวๆหน้าประตูโรงพยาบาล ระหว่างที่นั่งกินข้าวกัน อยู่ดีๆ พี่ชายก็ถามว่า อาร์ม ถามจริงๆ ตอนอยู่โรงพยาบาลไม่เหงาหรอ คุณอาร์มก็ตอบว่า ก็เหงา แต่ก็มีลุงที่อยู่เตียง 1 คุยเป็นเพื่อนเนี่ยแหละ พี่ชายก็พูดต่อว่า เออ ก็ดีละ ไหนๆก็ไหนๆละ รู้มั๊ยว่า ลุงที่อยู่เตียง 1 หนะ แกชื่อลุงสมบัติ พอคุณอาร์มได้ยินก็เลิกกินข้าวทันทีและก็ออกไปรอหน้าโรงพยาบาลทันที
พี่ชายคุณอาร์มก็เล่าต่ออีกว่า ลุงสมบัติแกมาพร้อมกับลุงที่นอนอยู่ปลายเตียงเลย แต่ว่าลุงสมบัติตายในคืนนั้นเลยที่เตียง 1 คุณอาร์มก็สังเกตว่าวันที่คุณอาร์มออกจากโรงพยาบาลก็ไม่เห็นลุงที่อยู่เตียง 1 แล้ว แต่คุณอาร์มก็ยังไม่แน่ใจก็ถามกลับไปว่า มันไม่จริงหรอกมั๊ง พี่ชายก็บอกว่า มันจะไม่จริงได้ยังไง ก็วันที่ลุงสมบัติเข้ามา กูเนี่ยแหละเป็นคนรับเคสนี้เอง แล้วแกก็ตายที่เตียง 1 เลย และวันที่กูมาเยี่ยมเห็นอยู่เตียง 2 กูก็ตกใจแล้ว กูก็อยากจะบอกนะ แต่ก็กลัวว่าจะกลัว แล้วพอบอกอีกว่าคุยกับลุงเตียง 1 ถ้าถามว่ารักน้องมั๊ย ก็รักนะ แต่กูก็รักตัวกูเองก่อน แล้วพี่ชายคุณอาร์มก็ไปเลย ปล่อยให้คุณอาร์มอยู่กับลุงที่อยู่เตียง 1 ตั้ง 2-3 คืน ส่วนลุงที่อยู่เตียงขวาที่จ้องหน้าคุณอาร์มนั้น ก็คงสงสัยว่าคุณอาร์มกำลังคุยอยู่กะใคร และลุงที่นอนอยู่ปลายเตียงนั้นชื่อว่าลุงสมหวังเป็นเพื่อนกับลุงสมบัติ
# Credit
-เรื่องเล่าจาก คุณอาร์ม The Ghost
-Story by The Ghost Radio
- คลิปยูทูป จาก SHOCK PLUS CHANNEL
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น